Kijk uit malloot een kokosnoot

Lieve mensen,
Hier is weer een lap stof om je mee te vermaken vrijdagmiddag op werk of op een regenachtige dinsdagavond. Print het uit zodat je het ook bovenin een hijskraan kan lezen. Van de meeste mensen hoor ik positieve berichten. Dat is mooi, met mij gaat het ook goed.

De laatste foto die te zien was is genomen op Pukhet. Deze provincie is een schiereiland en staat bekend om de grote massa’s toeristen die het aantrekt. Het strand van Patpong is het meest verziekt. Overal zie je vijftigplussers met jonge Thaise vrouwen lopen. Meestal vijftigers, je pikt ze er zo uit. De vrouwen die werken in de sexindustrie van Thailand zijn kansarm en komen ook uit Cambodja, Laos of Birma. De grens tussen legaal en illegaal is in Thailand vaag. Het gekke is dat men hier heel preuts is. Thaise vrouwen zie je nooit in badkleding zoals wij dat gewend zijn. En praten over sex en pornografie op TV zijn taboe. Toch is sex hier gewoner dan bij ons. Het is hier ook geen schande als je in de prostitutie werkt.
Natuurlijk heb ik zelf ook een bezoekje gebracht aan een gogobar. Om de cultuur te proeven zeg ik maar. Het was zeer vermakelijk, meiden in bikini’s op platozolen dansen om een paal met bewegingen die je hoofd op hol brengen. Ook de bediening mag je tegen betaling mee naar huis nemen.
Ik heb een meisje in schooluniform (heel populair hier) wat vragen gesteld over hoe het allemaal werkt. Daarna vroeg ze welk nummer mij het meest beviel. Ik had die avond al een afspraak maar ze bleef doorvragen. Nummer 33 zeg ik uiteindelijk. Na haar dansje gedaan te hebben komt nummer 33 van het podium af en wordt even later door het meisje in uniform aan me voorgesteld. Ze heeft verse nieuwe make-up en wat meer kleren aan. Het is echt een lekker ding maar veel kleiner dan ik dacht. Ze komt naast me zitten en slaat meteen haar been om me heen… Interessant? Jazeker. Ik bied haar wat te drinken aan en gelukkig besteld ze geen champagne. Na wat gepraat te hebben gaat ze weer dansen. Later komt ze nog een keer naar me toe en begint wat aan me te wriemelen. Ik ben daarna naar mijn date gegaan en dat is maar beter ook. Een westerse jongen hoeft geen hoertje, daar ben je hier veel te populair voor. Het is echt heel makkelijk een dame te versieren in Thailand. Dus als je van Aziaatjes houdt, kom naar Thailand. Dat geldt trouwens ook voor de dames, kom ik later op terug.

Twee nachten heb geslapen in Pukhet-town. De foto van de grote kamer waar ik naar buiten kijk is genomen in het On-on hotel. Hier zijn scenes van The Beach opgenomen, mssschien wel in mijn kamer. Ook hier ben ik op zoek gegaan naar een gouden ring voor mezelf. Een ring van acht gram kost hier 90 euro en is 23 karaats, in Nederland betaal je drie keer zoveel voor dezelfde ring in 18 karaat. Ik heb niet kunnen slagen dus ik wacht tot ik weer in Bangkok ben.
Op naar de volgende bestemming Koh Phi Phi Don. Na een cruise van drie uur langs eilanden en een schitterende snorkelduik kom ik aan op het eiland. Wat ik al verwachtte: alle betaalbare accomodaties zijn volgeboekt. Ik maak mezelf op voor een pittige tocht op het heetst van de dag met al mijn bepakking. Aan de andere kant van het eiland is namelijk volgens mijn Lonely Planet een afegelen bungalow resort. Het heeft geen telefoon om te informeren naar een kamer dus als ik daar niet slaag kan ik een nacht op het strand slapen, geen probleem.
De tocht gaat over het hoogste punt van het eiland. Op weg wordt ik ingehaald door een stel anderen: You’re a brave man! Ja bedankt, het is inderdaad een goede oefening. Bij het viewpoint aangekomen wordt ik getrakteeerd op een prachtig uitzicht over het eiland. Ik stel mijn camera in op panora, zodat ik later de foto’s aan elkaar kan plakken. Oeh, ik ben zo blij met mijn toestelletje.
Eenmaal aan de andere kant aangekomen blijkt het zeker de moeite waard te zijn geweest. Het is een rustig en strandje en er zijn bungalows beschikbaar voor 150 Baht per nacht. Dat is best wel goedkoop voor het hoogseizoen. Ik dump mijn bagage en daal af naar het strand. De zon gaat onder en ik loop het warme water in. Ik denk bij mezelf: dit is het jongen, hier heb je voor gewerkt. Het enige dat nog ontbreekt is een dame. Voorzichtig ga ik verder want er liggen nu stenen op de bodem. Ik stap en au!, een zeeegel. Ik zoek evenwicht met mijn handen en verdomme nog een in mijn hand. Uit balans raakt mijn kont nog zo’n klojo.
Aardig geschrokken roep ik de dame van de bar om hulp. Ik ben een beetje benauwd want ik weet dat ze je kunnen verlammen. Zij maakt zich niet druk dus ben ik ook gerust. Maar het doet wel pijn, sommige stekels zitten er nog in en die moeten er uit want ze zijn een beetje giftig. Gelukkig krijg ik van anderen advies en hulp, ze hebben er al kennis mee gemaakt.
De volgende morgen maak ik kennis met mijn sterrenbeeld. In de douche zit een schorpioen. Lekker die vrije natuur. Ik heb het hier gezien met het ongedierte en de saaie stelletjes dus ik bel naar het hostel aan de andere kant van het eiland voor een slaapplaats. Het telefoonnummer had ik al uit voorzorg gevraagd en er wordt een bed voor me apart gehouden, heb ik nog lekker de middag om te snorkelen. Die spullen leen ik natuurlijk van een van die saaie stelletjes zodat ik zelf niet hoef te betalen, ik maak er een sport van.
Het is al het einde van de middag als ik de longtailboat neem terug naar het stadje (zie foto). In het questhouse blijkt mijn bed in een dormitory te staan. Ik slaap voor het eerst tussen andere backpackers (16 in totaal) maar ik ondervindt geen hinder. Je ontmoet ineens heel veel mensen en gelukkig zijn ze interessant. Die avond gaan we met z’n zessen uit eten en daarna de stad in. Het is eigenlijk een te toeristisch vakantieoord waar ‘s avonds de remmen losgaan. Ik heb het een beetje moeilijk met mezelf en voel me er niet echt op mijn gemak. Iedereen doet precies waar hij zin in heeft en houdt geen rekening met anderen. Dat is ieders goed recht natuurlijk maar ik kan wel wat aandacht gebruiken. Laat ik het maar wat rustiger aandoen, het gaat vanzelf wel weer over.
De vierder dag, na een avondje stappen heb ik het echt gehad met al het gezuip van anderen. In de morgen pak ik de boot naar Krabi, een rustige kustplaats nabij Ton Sai Bay waar ik een duikcursus wil volgen. Ook deze bootreis is de moeite waard. We passeren torenhoge rotsformaties, afgewisseld door strandjes en vliegende vissen in het water.
In Krabi krijg ik een aanbieding zoals die bungalow in Chang Kong. Er zijn geen gasten dus ik krijg een mooie kamer voor een spotprijsje. In de avond verken ik de stad. Ik ontmoet goede mensen en krijg het oude Chiang Mai gevoel weer een beetje terug. In een internetcafe ga ik online en chat ik met zes mensen tegelijk, aandacht genoeg nu. Vooral Marco weet me weer op te beuren. (bedankt maatje). Terug bij het Questhouse drink ik met de barman een cocktail. Er komt een stellletje aangelopen, op zoek naar champagne want er is er een jarig. Ook ik wordt uitgenodigd mee te drinken en de barman speelt liedjes voor de jarige op zijn gitaar. Het lijkt wel of ik eerst door een dal heb moeten gaan om weer blij te kunnen zijn. Enfin, alles is weer ok.
Ik kan niet lang blijven in Krabi want ik plan nog een full moon party op Kho Pagnan bij te wonen, de 26e van november. Na weer mijn spullen gepakt te hebben ga ik naar Ton Sai Bay dat alleen per boot te bereiken is. Dit moet echt een van de meest idyllische plaatsjes aan de westkust zijn. Het strandje wordt ingeklemd door veertig meter hoge kliffen waar mensen vanaf basejumpen. Dat is springen, vallen, parachute open en zorgen dat je niet met je bakkes tegen de rotsen knalt. De kleine vallei annex baai wordt bewoont door duikers, rotsklimmers en blowers. Na zes dagen waar ik me een combinatie van de drie. Hier haal ik mijn open water certificaat. Door een tip van iemand uit mijn dormitory weet ik een goede duikschool. Zij verzorgen de vierdaagse cursus voor 7000 Baht, dat is niks.
De cursus is su-bliem. In de morgen vertrek je met de boot naar een van de tropische eilanden en doe je aan het strand je oefeningen in het ondiepe. Na de lunch maak je nog een duik en krijg je weer de geweldige onderwaterwereld te zien (zicht is ongeveer 18m). De laatste dag varen we helemaal naar Koh Phi Phi Leh, jawel, de site waar wederom scenes van The Beach zijn opgenomen. 16 Meter diep in is echt een enorme variatie aan koraal, tropische vissen en planten te zien. Ik was zo enthousiast dat ik twee keer zo snel door mijn zuurstof heenging. Mijn duikinstructeur was behoorlijk pissig op me. Haha, hij is wel ok hoor. Aan wal legden we onze laatste test af en iedereen was geslaagd. Ik mag nu zelf duikspullen huren en gaan duiken en dat ga ik zeker doen (Padi, wereldwijd).
Na de cursus had ik een nog een aantal dagen over voor de full moon party op Koh Pagnan, aan de andere kant van Thailand. Ik had mijn route uitgestippled toen ik te horen kreeg dat er in de Golf van Thailand een cycloon woedde. De storm was zo hevig dat er geen boten naar de eilanden vertrokken en er toeristen op de pier moesten slapen, zij hebben het feest dus gemist. Gelukkig zat ik daar niet tussen want ik ben lekker in de baai gebleven. Ik heb heerlijk kunnen ontspannen op het strand en mijn dagen verder gevuld met kajakken, bergklimmen en rokkenjagen.
In Ton Sai viel me op dat ik veel backpackermeiden met Thaise jongens zag. Ik ben er op gaan letten en zag het regelmatig. Dat is best vreemd voor een dorp dat bezocht wordt door vooral brede bergbekimmers, aan mannen is hier geen gebrek. Misschien dat het aan de gesloten omgeving ligt, je hebt hier alle vrijheid, zo wordt er bijvoorbeeld overal ‘gerookt’ in het dorp. Dus meiden, als je een slanke, bruine Thai met lang haar wilt voor een avontuurtje, dan moet je in Ton Sai Bay zijn.

Op maandag 29 november ben ik uit de vallei vertrokken voor de terugreis naar Bangkok. Thailand is heel goed te bereizen. Weer in Krabi vertrok de minibus naar Surat Thani (zes uur). Daar ben ik overgestapt op de nachttrein naar Bankgkok waar ik om acht uur de volgende morgen aankwam.
Terug in stinkstad heb ik nog wat aan sightseeing gedaan zoals het Grand Palace. Met de watertaxi naar Chinatown heb ik weer gezocht naar een ring. Tevergeefs, de ringen zijn allemaal mooi maar allemaal hetzelfde. Toen ik erachter kwam dat ik niet in de normale juweliers moest zijn maar in de kleine winkeltjes achteraf was jammergenoeg de tijd om.
Thuis (in het hostel) ben ik achter het internet gaan zitten. Daar las ik het treurige bericht dat mijn achteroom Wiebren, 29 november is overleden. Hij is de broer van mijn oma (Vis) en ik zou hem ontmoeten in Auckland. Erg jammer, ik zou hem de groeten overbrengen van iedereen uit Nederland. De afgelopen jaren is zijn gezondheid afgenomen en dat is dit jaar versnelt gegaan. Dit lijkt de situatie in Auckland voor mij lastiger te maken. Ik slaap daar namelijk bij zijn dochter Diane. Ik zal me moeten aanpassen.

Bangkok beviel wat beter dan aan het begin van mijn reis. Je moet zorgen dat je overdag onder de pannen bent bij een mooi museum, in een goed restaurant of ander vermaak. Probeer de straat zoveel mogelijk te mijden. Iedereen probeert je namelijk te verleiden en dat is zeer vermoeiend (dat kan ook heel leuk zijn natuurlijk want het is echt Bangkok).
Mijn laatste morgen in Thailand heb ik besteed aan het postkantoor. 30 ansichten en een pakketje souveniers van drie kilo komt richting Nederland (en anders een andere keer misschien). Het pakket kostte 20 euro, au. Aan de andere kant hoef ik de zooi niet meer mee te slepen en de souveniers zijn in Melbourne later duurder.
Ik heb nog even de vieste hond op de foto gezet en de bus naar het vliegveld genomen. Ik had niet genoeg tijd om me helemaal in te stellen op Nieuw-Zeeland, het hoofddoel van mijn reis waar ik zes maanden blijf. Vandaar dat mijn hart toch aardig begon te kloppen toen ik in Sydney landde voor mijn overstap. Bij het zien van het Opera House vanuit het vliegtuig was het allemaal echt…

Ik zit nu een week bij mijn nieuwe familie in Auckland (Kevin en Diane) en dat gaat heel goed. Met een Koreaanse heb ik net twee dagen Auckland onveilig gemaakt en mijn geweten weer gebalanceerd door te assisteren bij een auto-ongeluk. Dat allemaal de volgende keer, veel plezier met wat foto’s alvast!

Groeten,
Gideon

Iedereen alvast een fijne kerst toegewenst. Dat je bij degene mag zijn van wie je houdt.

_____________________________________________
Cors, ga zo door met de studie

Pa, ik heb in twee maanden nog geen email gezien!!! Ik weet dat je dit leest!!!

Poepchinees, wat is je adres in R’dam?

He Peter, de groeten terug, ook aan de rest in Eindhoven

Marco, succes met de productie van je schaakspel en de studie, ben ook jaloers op jou

Mike, kom anders ook naar N-Z, dan knappen we een minibus op en gaan we rondtoeren ;-) doe wat je leuk vindt

Michel en Corne (als jullie lezen), veel plezier in jullie nieuwe huis in Vlissingen, ik kom snel op de koffie!